Renowacja lastryko
Profesjonalna renowacja posadzek wykonanych z lastryko, marmuru, czy betonu i twórcze projekty posadzek z lastryko, które przywrócą blask Twoim wnętrzom. Renowacja lastryko jak nazwa wskazuje ma na celu odświeżenie i doprowadzenie naszej posadzki lastryko do stanu z okresu w jakim została zbudowana. W wielu jednak przypadkach głównie w budynkach z posadzkami lastrykowymi, przy których pracowali ludzie bez odpowiednich umiejętności, bądź wyposażenia potrzebnego do ich wykonania i wykończenia, renowacja lastryko zmienia się w gruntowne szlifowanie całości powierzchni. Zdarza się, że by doprowadzić taką posadzkę do prawidłowego wyglądu, co daje nam wyeksponowanie kruszywa, czy wyprofilowanie powierzchni, likwidując wszystkie nierówności zostawione przy rozkładaniu masy, jesteśmy zmuszeni zdjąć warstwę posadzki od 2- 15 mm.
Oczywiście te najwyższe wartości występują punktowo na powierzchni posadzek, nie mniej jednak są obecne w naszej codziennej pracy, a co ciekawe więcej tego typu przypadków trafia się w młodszych budynkach, co jest spowodowane stopniowym zanikiem sztuki lastrykarskiej, co również przyczyniło się do spadku zainteresowania tym materiałem. Szlifowanie lastryko w budynkach wcześniej wspomnianych wymaga od wykonawców dużo większych nakładów pracy, jak i umiejętności, co można zauważyć przy naprawie ubytków, czy spękań w posadzce. Kolejnym dodatkowym zadaniem podczas gdy musi zostać przeprowadzona gruntowna renowacja lastryko, jest zamknięcie porów posadzki, otwartych podczas szlifowania zgrubnego, co jest wykonywane przez proces tzw. szlamowania, czyli uzupełniania większych porów i drobnych ubytków specjalnie przygotowaną do tego procesu masą naprawczą, co eliminuje ich nadmierne występowanie w strukturze naprawianej powierzchni.
Sztuka i Rzemiosło. Nasze Główne Usługi
Oferujemy kompleksową renowację powierzchni wykonanych z lastryko i kamienia, oraz wykonanie nowych posadzek terrazzo. Zadbaj o estetykę swojego wnętrza z naszymi usługami.
Renowacja lastryko
Odśwież swoją posadzkę z lastryko i kamienia.
Posadzki lastryko / Terrazzo
Unikalne wzory i jedyny w swoim rodzaju wygląd posadzek terrazzo.
Schody Lastryko
Styl i solidność w jednym,
O nas – pasja i doświadczenie
Z ponad 15-letnim doświadczeniem w branży, oferuję kompleksowe usługi renowacji oraz projektowania posadzek. Moja pasja do sztuki i rzemiosła sprawia, że każda posadzka odzyskuje swój blask i unikalny charakter.
Specjalizuję się w precyzyjnych technikach szlifowania i polerowania, co gwarantuje doskonały efekt końcowy i trwałość każdej realizacji.
Nasze Projekty
Zobacz nasze ostatnie realizacje i odkryj jak piękne mogą być posadzki lastryko w Twoim wnętrzu.
Opinie Klientów
Wspaniała jakość i profesjonalizm! Moje posadzki z lastryko wyglądają jak nowe.
Jan Kowalski
Obsługa była znakomita, a efekty pracy przeszły moje oczekiwania. Serdecznie polecam!
Anna Nowak
Dziękuję za wyjątkowe podejście i perfekcyjnie wykonaną usługę. Jestem bardzo zadowolona!
Katarzyna Wiśniewska
Lastryko
Mimo tak powszechnego występowania posadzek lastryko w naszym kraju(urzędy państwowe, budynki użyteczności publicznej, obiekty militarne), świadomość na temat sposobów pielęgnacji, oraz ich możliwości w temacie utrzymania czystości w budynku, walorów estetycznych, a także wytrzymałości wciąż jest bardzo mała, co niestety skutkuje pokrycie powierzchni na przykład glazurą, które dla osób odpowiedzialnych za utrzymanie budynków w należytym wyglądzie wydaje się jedynym dostępnym rozwiązaniem. Jest to też w pewnym stopniu zrozumiałe, gdyż w bardzo wielu przypadkach posadzki lastryko były wykonane w pośpiechu, bądź bez odpowiednich narzędzi do jego wykończenia co skutkuje tym, że wiele z nich po wieloletnim użytkowaniu wygląda przynajmniej nieciekawie łagodnie rzecz biorąc i jest postrzegana jako element do wymiany. Nie jest to jednak konieczne, wystarczy tylko kilka kroków by posadzka lastryko, nawet po kilkudziesięciu latach użytkowania wyglądała jak nowa i cieszyła nasze oczy na następne -dziesiąt lat.
Lastryko, lastrico, czy anglojęzyczna nazwa terrazzo jest próbą sprawienia, że części kamienia staną się na powrót calizną. Tworzy się je mieszając twardy kamień (bazalt, marmur i inne) w odpowiedniej ilości z cementem. Taka mieszanka tworzy powierzchnię, która z jednej strony jest twarda i mocna, z drugiej zaś istnieje możliwość jej szlifowania oraz dostosowania do warunków i potrzeb, jakie są wymagane w danych warunkach. Oznacza to, że można potraktować je jako próbę eliminacji wad, jakie ma płyta kamienna, czyli np. trudność w obróbce i jej koszt, przy wykorzystaniu maksimum tego, co dają nam calizny kamienne – czyli wysokiej twardości i odporności na warunki zewnętrzne czy też twardości wynikającej z samej charakterystyki skały, która tworzy płytę kamienną.
Lastryko nie można mylić z betonem – ten ostatni bowiem składa się z cementu, żwiru oraz piasku, czy szerzej wypełniacza o granulacji zwykle do 2 mm. Najczęściej rolę wypełniacza pełni piasek rzeczny albo kopany, zaś żwir to rozmaitego pochodzenia kamienie z podobnych źródeł co piasek.
Aby lastryko było zrobione porządnie oraz by spełniło swoją rolę konieczne jest spełnienie kilku warunków:
użycie odpowiedniej jakości i ilości kamienia, zwanego obiegowo z racji granulacji grysem,
użycie odpowiedniej jakości i ilości cementu.
W kosztorysach od dawna używano tzw. KNR-ów, czyli Katalogów Nakładów Rzeczowych, opisujących pewne podstawowe zasady, warunki i parametry zużycia określonych materiałów na wytworzenie jednostki jakiegoś elementu czy produktu. Aby lastryko było odpowiednio twarde i mocne, z założenia muszą być spełnione trzy podstawowe rzeczy:
minimalna grubość lastrika to 25 mm,
zużycie grysu na 1 m2 lastrika o minimalnej grubości powinno wynosić 40 kg,
zużycie cementu na 1 m2 lastrika o minimalnej grubości powinno wynosić 20 kg.
Jak należy rozumieć trzy wspomniane warunki?
Lastryko o grubości mniejszej jak 25 mm może nie spełnić swoich zadań z różnych powodów. Jego wytrzymałość jest wtedy niewystarczająca, może „odparzyć” w wyniku działań czynników zewnętrznych takich jak opady atmosferyczne, temperatura i jej zmiany. Będzie to po prostu wykonanie niezgodne ze sztuką budowlaną.
Pod pojęciem „grysu” należy rozumieć twardy kamień taki jak np. wspomniany bazalt czy marmur o frakcji zwykle do 10 mm. Zasadniczo w praktyce używa się dwóch frakcji – od 2 mm do 4-5 mm lub od 4-5 mm do 8-10 mm. Grubość ziarna, kamienia itd. wyrażana jest zawsze w mm, co oznacza, że słysząc „ósemka” należy rozumieć grys o frakcji do 8 mm – zwykle jest to grys 4-8 mm. Grubość ziarna jest warunkowana tym, jakie chcemy mieć lastryko i do czego ma służyć powierzchnia. Zwykle grubsza frakcja używana jest w wypadku, kiedy lastryko ma być zrobione „na ostro”, drobniejsza – kiedy powierzchnia ma być wypolerowana „na gładko”.
„Na ostro” oznacza, że powierzchnia wykonana z lastryko nie jest gładka, a wystające ponad powierzchnię kamyczki zostaną jedynie delikatnie zeszlifowane, by zachowały swoją porowatość.
W wersji „na gładko” dąży się do tego, by cała powierzchnia była gładka i wypoziomowana w pożądany sposób. Po tym procesie pozostają zwykle delikatne ubytki, czyli miejsca, w których maszyna nie tylko wyrównała kamyczki, ale niejako wyrwała „ze środka”. Takie miejsca należy uzupełnić albo samym cementem użytym do wylania lastryko, albo mieszaniną cementu i drobnego ziarna o granulacji do 2 mm (tzw. mączki) kamienia, które zostało użyte w procesie produkcji.
Czas, w którym należy zacząć szlifowanie warunkuje jakość i marka użytego cementu, gdyż szlifowanie lastryko zbyt świeżego spowoduje jego zniszczenie, zaś zbyt twardego – tylko znacznie wydłuży i utrudni proces wyrównywania powierzchni.
Kolor lastryko, lub lepiej wrażenie kolorystyczne, czyli „jasne-ciemne”, zależy od ilości użytego jasnego i ciemnego grysu. Używając szarego cementu, z racji jego koloru aby uzyskać mniej więcej typową szarość, ilość kamienia białego do szarego wynosi zwykle 3:1 lub 4:1.
KNR-y mówią jedynie o ilości cementu. W dawnych czasach starano się używać cementów bez dodatków – z bardzo prostych powodów. Pierwszym z nich był szybki początkowy przyrost wytrzymałości, pozwalający szybko „wschodzić” z procesem szlifowania. Drugim – z racji braku dodatków – niepojawianie się na powierzchni lastryko różnych dodatków w rodzaju pyłów i innych „niespodzianek” jakie można w takim cemencie znaleźć. W chwili obecnej takie czyste cementy portlandzkie mają oznaczenie CEM I.
Z racji tego, że lastryko jest tzw. sztucznym kamieniem, konieczne jest, by w niekorzystnych warunkach (warunki atmosferyczne, agresywne środowisko) użyć nie cementu o marce 32,5, lecz mocniejszych – 42,5 lub 52,5. Aby przekonać się, jak trwałe jest porządnie wykonane lastryko, wystarczy przejść się po części wieżowców z wielkiej płyty, po starych kamienicach, gdzie w wielu wypadkach podłogi czy schody wewnątrz ciągów komunikacyjnych wykonane są właśnie z lastryko, które ostatni raz było w jakiś sposób konserwowane wiele lat wstecz, a najczęściej w ogóle.
Ilość, rodzaj oraz jakość cementu odgrywa ogromną rolę. Dzieje się tak z kilku powodów:
Ilość cementu, jaka jest wykorzystywana do lastryko zależy bezpośrednio od jego jakości oraz od grubości wykorzystanego grysu.
Rodzaj cementu, czyli biały lub szary, pozwala nam wybarwiać lub nie wylewaną powierzchnię, a także uzyskać (lub nie) w miarę jednolity biały (naturalny) kolor lastryka. Szarość cementu zdominuje w zasadzie każdy pigment, jaki może być dodany co cementu, poza wypadkiem, kiedy chcemy uzyskać głęboką czerń lub bardzo ciemne „przydymione” odcienie. W innym wypadku konieczne jest wykorzystanie białego cementu. W połączeniu z naturalnymi kolorami użytego kamienia pozwala to uzyskać naprawdę ciekawe odcienie kolorystyczne, łącznie z wybarwieniem takich czy innych stref mających spełniać swoje specyficzne zadania (np. zakazu wejścia), bez konieczności uciążliwego malowania odpowiednich linii.
Im lepsza jakość cementu, czyli im jest on mocniejszy (jego marka jest wyższa od 42,5), tym mniej można go zużyć, aby uzyskać konieczną wytrzymałość lastryka. To, o ile można go mniej zużyć, związane jest z tzw. powierzchnią według Blaine’a, czyli parametrem mówiącym jaka jest powierzchnia po rozłożeniu wszystkich ziaren cementu znajdujących się w jakiejś jednostce masy. Musi być na tyle duża, by bez problemu połączyły wszystkie kamyczki znajdujące się w jednostce masy mieszanki. Im jest ona większa, tym drobniej zmielony jest cement. Jeżeli np. wykorzystujemy cement marki 52,5, którego rzeczywiste wyniki oscylują wokół 70,0, to ilość ta może być znacząca.
Ostatnim parametrem jest grubość, ziarna grysu, jaki jest wykorzystywany do wykonania lastryko. Im drobniejsze ziarno, tym więcej cementu potrzeba, by dany element czy dana powierzchnia miała pożądaną wytrzymałość.
Pamiętając o tych kilku zasadach można sprawić, że wykonane lastryko będzie wyglądać naprawdę rewelacyjnie. Należy także pamiętać o tym, że dobrze i prawidłowo wykonane lastryko po pełnym przeszlifowaniu powinno się charakteryzować tym, że kamień dolega do kamienia, zaś cement spełnia rolę fugi i na pierwszy rzut oka widać go jak najmniej.